öğlen 12’den akşam 9’a kadar seyrettim, 4 tanesi bitti, en sevdiğim “Empire Strikes Back”i bile izleyemedim, o kadar başım ağrıdı ki, aspirin alıp yattım, başım hala ağrıyor.
Fakat,
1.Bölüm : Liam Neeson olmasa iyice batacakmış, Qui Gon Jinn ağırlığı, karizması ve sevecenliğiyle “işte gerçek bir jedi ahanda böyle olmalı” dedirtiyor, Liam Neeson da bu zevzek filme biraz olsun Star Wars ciddiyeti katıyor.
2.Bölüm : Aşk hikayesi beni bayıyor ne var ki Luke ve Leia’yı leylekler getiremeyeceğine göre bunu izlememiz gerekmekte. Ewan McGregor ışıldıyor, mükemmel bir Obi Wan.
3.Bölüm : Yeni üçlemenin kesinlikle en iyisi, o kadar akıcı , dokunaklı ve heyecanlı ki. “Execute Order 66” her seferinde paramparça ediyor insanı, Anakin’in youngling’leri gördüğü an “Noo Anakin noo” diye bağırasınız geliyor.
Ve 3. bölümden sonra eski filmlere dönüp 4.bölüm “A New Hope”u izlemek...
Harikulade çünkü 3. bölümde 4’le alakalı o kadar çok referans var ki, bağlar çok sıkı kurulmuş. Hele Bail Organa’nın, 4. bölümde Leia’nın yakalandığı gemiyi kullanıyor olması mükemmel bir köprü oluyor, keza Darth Vader’in yıldız gemisindeki Nazi subayı kılıklı askerler, gencecik Tarkin., vb vb
Sith’ten sonra Hope, insanın içini ferahlatıyor, Luke ilk göründüğü anda gülümsüyorsunuz, Vader ilk göründüğü an ise “Anakin” diyorsunuz ve onu artık Darth Vader olarak görmek çok zor, o, Anakin.
Şunu da söyleyeyim, yeni filmler, orijinal üçlemenin tırnağı bile olamaz, işte o kadar.
