Yıllar sonra

Yıllar sonra

Boncuk boncuk sensizliğin acısı,

Gözümden yanağıma, yanağımdan yatağıma

Aktı durdu yıllarca…

Kendime sarıldım hep , pamuk evin siren sesli

korkunç karanlıklarında…

Yapraklarım çırpınırken, ada rüzgarlarında

Aynı hayaller hala avuçlarımda.

Ödünç aldığım elinin sıcaklığını

Kaybetmeyeyim diye;

Avucumu sımsıkı kapattım yıllar boyunca…

Bir yer var mıdır acaba , seni unutabileceğim?

Bir ansız zaman dilimi , bir küçük boşluk ,

Ataletsiz bir an , bir kör kuyu , bir kara delik ,

sadece bir anlık , bir ansızlık!

Ah , kolay mı bu ayrılığı taşımak gözümün ferinde,

Bak hiçbir yere sığdıramadım kendimi senelerce,

Dört bir yanımdan akarken hayat ,

Umarsızca kendi derdinde ,

Tüm bu kaçışlarımın arasında ;

Yolların , korkuların ve sağnak yağmurların tam ortasında.

Sakin bir an düşledim sadece, yıllar boyunca…

Aslında aynı yerde ;

Çok sevdiğim o eski evin yüksek duvarlarında,

Kabarmış minik bir çatlağın

Sessizce çıtırdayan yankısında ,

Saklandım.

Yaşama sevincimin bir kısmı,

Kirpiklerinin ucundaki o esrarlı belirsizliğe hatıra ,

Arta kalanların hepsi , her zaman yanımda .

Ve ben , en güçlüsünden bir kadın formatında ,

Asla arkasına dönüp bakmamış ,

Küçük çilli bir kız çocuğu saklıyorum kuytularda…

Senin tarafından mı , kendi tarafımdan mı

Terkedildiğimi ,yıllar sonra bile hala bilemeyen…

Tek yaprağını kaybetmiş te olsa ,

Rüzgarlara direnip , kelebekler giyen,

Aynı narin gelinciğim hala .

Şimdi yıllar , yıllar sonra bir an ,

Çıksan karşıma .