Bu gelişmelerden sonra kaldırımda kendi halinde yürüyen diğerlerinin kaderi de, her adımda, yere yapışmış, parıl parıl parlayan, yapışkan, sümüksü ve de amipsi puantiyelerle gözgöze gelmek oluyor. (bu noktada güleyim mi kusayım mı, bilemiyorum)
diyeceksiniz ki, kafanı havaya kaldır, yere bakmadan yürü, amma ben hem miyop, hem gözlüklü, hem de sakar bir insanım, kafam havada yürürsem ya çukura düşerim, ya direğe toslarım (tecrübe ile sabittir) . O açıdan böyle önüme baka baka yürümek zorundayım ve ıyyyhhh, yerler dolu yani, benek benek, leke leke, parlak parlak öööööööööö
Sonra bizi ilgilendirmeyen teknik, artistik, cart curt ödüller dğıtılmaya başlandı. Kovboy filmlerinin müziklerini yapan Ennio Morricone'ye onur ödülü veriliyor. Tiksindiğim Selin Diyon o yamık ağzını bura bura şarkı söyledi bir de, içim kıyıldı! Ödülü de Moruk kovboy Klint İstvud takdim edecek, kendisi iğrenç derecede yaşlanmış, bu adam lütfen bir daha Oscar'a katılmasın kardeşim, üç kat olmuş gıdısını görmek zorunda mıyız?? ! Töreni George Cloney sunsun, hayvan yakışıklı kendisi!
Cenıfır Löpet gerzzek bir elbise giymiş, 200 kilo görünüyor, Givenit Paltrov düpedüz çirkin olmuş, geri! Bir de Robert Downey Jr vakası var, yıllar önce Chaplin filminde Şarlo oluveren sonra da yıllarca esrar kokain alkolizm alemleriyle kafası güzel dolaşan güzide kişilik! Yaşlandıkça Al Pacino'ya benziyor! Bakınız :
Tabii Venge'nin spesyali kaşarlı patlıcan ezmesinden de getirttik, cennet taamı gibiydi. Minik Ceyda bütün garsonları tanıyor, adamlar masamızın etrafında fır dönüyor, boşalan bardaklar, eksilen tabaklar hemen doluyordu oyy oyyy, sonunda kocaman bir tabak karışık kebap pirzola döner gelmesin mi... Zaten doymuştuk kebaplarla patlama noktasına geldik.
Bu güzel ziyafetin günahı kişi başı 45 ytl ve 2500 kalori idi sayın seyirciler. Evlere dağılarak soda içip geğirerek yediklerimizi hazmetmekten başka yapacak birşey kalmamıştı... Allahım ne güzel bir sevgililer günü değil mi???
Kahveden sonra saat 9'da (tastamam biletin üzerinde yazan başlama saati) Garaj'a iniverdik. Hani şu minik Culina'nın önünden aşşağı doğru iniyorsun , orası! Fakat kapıdaki 24 dizisindeki CTU'dan fırlama ajanlara benzeyen adamlar bize tuhaf tuhaf baktılar. Talvin saat 1'den önce çıkmaz dediler. Ama nasıl olur, bilette 9 yazıyor dedik, bıyık altından güldüler! İşte beni zorla getirdikleri bu konser aslında yoktu bile sayın seyirciler! Bu Talvin denen abi DJ idi ve performansına ne zaman başlayacağını da bir Allah bir de kendi paşa gönlü bilirdi! Fakat biz dana gibi ortada kalmıştık, ne yapacaktık. Böylece İstiklal'in tıkış tıkış kalabalğına karışıp dolanmaya başladık, kitapçılara falan baktık, dergileri karıştırdık. Sonra Jaz Cafe'ye gidip içmeye karar verdik.
Aman burası ne kadar güzel bir bardı anlatamam. Aynen Cheers'deki gibi bir mekan! Hani hep acaba buralarda var mıdır bir benzeridiye merak ettiğimiz bir yer. Güzel ama konuşmanı engellemeyen müzik, aydınlık ortam, kırmızı duvarlar, bar, masalar, süperdi!
İşte bu güzelim mekanda içip coştuktan sonra Garaj'a geri döndük, paltolarımızı vestiyere bıraktık (6 ytl) ve mekana girdik. Gerçekten kocaman garaj gibi, ferah bir mekan. Sigara içilmeyen bir kısım bile vardı.
Fakat ben bu tarz mekanlarda ne yaptığımızı unutmuşum dostlar. En son ne zaman Mojo'ya gidip de sabaha kadar dansetmiştim? 2, 3 yıl olmuştur. Buradaki sorun şu idi, sahnede bir DJ hafif etnik tabanlı elektronik müzik yapmakta, gençler bu müzik eşliğinde coşmakta. Amma gelin görün ki, ben sevdiğim şarkıları söylemeden coşamam, rockingen şeyleri severim, DJ'den elektronik müzikten tiksinirim, aman yarebbi, beni kandırıp nereye getirmişlerdi???
