Bir küçük siyah şemsiye,
Tek kişilik aslında
köşeyi dönünce ulaşılan ,
isimsiz , dar bir sokakta ,
iki kişilik ;
iki kişi birbirine iyice sokulursa ,
yağmurlar altında…
Birbirinin gözünün içine
Bakan , iki insan ,
Günlerden otuz nisan.
Ne kadar da parlaktı hava ,
Nem mi kaptım acaba ?
Neden korktum kaybetmekten ,
seni o anda…
yağmurlar altında ,
sensiz değilmiydim yıllarca…
Yaşamak kısmı , şimdi
Biraz aklımı karıştırıyor galiba ;
Baksana , kendimi
Sorgulatıyorsun bana ,
Yeni bir sayfada ,
silik bir hayal olsan da …
şimdi , neden bu sessizlik,
diye sorsam sana .
beni yarın sevmeyecek misin
yoksa….
Aşk yeniden unutulmuş yemin gibi
YanıtlaSilAşk yeniden hem tanıdık hem yepyeni
Aşk yeniden kendini yarattı kendinden
...
:)
sizde bir işler var ammaaa :)
YanıtlaSilkandaki viski oranı desem herşeyi açıklar heralde :)
YanıtlaSil