bir 14 zart sabahı

Bugün benim doğumgünüm. Fakat sabah oldukça travmatik bir şekilde başladı. Zaten bu hafta iş mevzularından dolayı çok dertliyim, hiç keyfim yok, yüzüm asık. Neyse , bu etkiler altında giyinip kuşanıp çıktım. Durakta otobüs beklerken çöpçü amca da etrafı süpürüyordu, birden "ah ah ah, nereden düştün sen buraya" diye konuşmaya başladı, baktım, durağın arkasından minicik bir serçe bulmuş. Abi serçeyi öpüp severken birden serçecik can havliyle pırrrrrr kendini uçurdu ama caddeye doğru uçmuştu o ve küüttt diye bir minibüs buna çarptı. Serçecik telef yola serildi, çöpçü ilkyardıma koştu, bense yıkılmış bir eda ile bakakaldım. Bu kesinlikle bir işaretti ama ne anlama geliyor idi? Zavallı minik serçe. Çöpçü abi bunu aldığında hala kıpraşıyordu, abi kuşu öptü öptü, sonra benim göremeyeceğim bir köşeye gitti, orada artık boynunu burup öldürdü mü, yoksa bizim mahallenin canavar kedilerine yem diye duvarın üstüne mi bıraktı, bilemiyorum. Ama bugün neden böyle başladı ki sanki? Üstüne otobüsümü kaçırdım. İlk gelen otobüs dolu diye binmedim, arkadaki boş olan da cııırrtt diye basıp gitmesin mi? Dımdızlak kaldım durakta. Sonra bekle bekle gelmez, bekle bekle gelmez. Memlekette otobüs yok. Nihayet ilkinden de kalabalık bir otobüsle Taksim'e geldim.

İşte bugün böyle başlamıştı, bakalım nasıl devam edecek.