Hep Gidenlerin Ardında...

Ağlamak kolay olandı , o yüzden ben ağlamayacaktım hic ve icime gömecektim ne varsa ama ağladım gizlice yollarda , metrolarda ,hıçkıra hıçkıra... Sonra sustum ,vakit tamam olunca ; icime gömdüm ne varsa ,cünkü aglamak kolaydı en az gitmek kadar ama kalmak…

Dimdik ayakta yolladım gideni , ardından doya doya bile bakamadan….

Hep herkes giderken bir yerde kalmak , kalabilmek ne zordu…Diğerleri hep anladıklarını söylerler ama mümkün müdür bir insanın bir diğerini anlayabilmesi? O yüzden anlatamazsınız ki siz içinizdekileri , hem anlatsanız da anlamazlar ki, anlayamazlar ya da daha fenası hep yanlış anlarlar.

Aslında belki de yanılan hep sizsinizdir , ama önemi yoktur , çünkü siz bu yanılgıların , gizli gizli ağlamaların ve hiçbirşey yokmuş gibi sakince dimdik ayakta kalmaların toplamısınızdır artık…Bir dostun dediği gibi en cok sizin yastığınız , yüzünüz ıslanır ama kimsenin bilmesine gerek yoktur.

Neden hayat bazıları için hep bu kadar zor , derin ve acı dolu ama bir o kadar da muhteşemdir!