çok yalnızım

çok yalnız hissediyorum. hep yalnız olduğumu sanıyorum.
bu duyguya alıştığımı sanıyordum, bunca yıl sonra, alıştım, kabullendim sanıyordum
ama alışmamışım, çok zor geliyor, çok zor geliyor, hala neden ağlatıyor bu his beni?
yalnızlık iyi değil midir, yalnızlık güzel değil midir
kapı önündeki masamda çok yalnız hissediyorum
bir daha o güzel, hafif, kaygısız günleri yaşamayacak mıyız?
neden buna gereksindiğimi de anlamıyorum
keşke yalnız olabilsem
o kadar birşey olabilsem, güçlü mü? ne? güçlü olmak bu mu?
şu kısacık ömrümce hep yalnız oldum, ama hiç alışmamışım
ne tuhaf.