zamanın tekerlekleri hep ileri doğru döner

geri çeviremezsin. bugün farkettik ki, hep aynı şeyi yapıyoruz, çalışıyor çalışıyor, sonra akşam yiyip içiyor, kitap - cd alıyoruz , krem bürüle latte içiyoruz, para bitiyor, yine çalışıyoruz, yine yemek içmek, gutan'dan ayakkabı, krem bürüle latte, yine para bitti...

işte zaman pırrr diye geçecek, bir bakacağız 35 yaşındayız, yüzümüz sertleşmiş, sesimiz kalınlaşmış, belki kalbimiz bile katılaşmış, refik meyhane'de rakı içiyor, kaşarlı mantar güveç yiyoruz, artık hayatın çemberinden, kaderin rahle-i tedrisatından geçmiş kaşar ablalar olmuşuz... işte yine işten çıktık, yedik içtik durumundayız,

demek ki hiç boşuna kendini üzme, sonuçta hayatımız bu, önemli olan aradaki vakti güzel geçirmek

ve de 35 yaşında yine içimizdeki şu minik, neşeli, deli bişey var ya, onu korumuşsak, asıl o zaman "başardık!" derim ben!

kesköseee???