Abi eziyetleri

Kedime işkence etmek ve ayı Mişka'yı ipe çekmek dışında abilerimin başka eziyet yöntemleri de vardı elbet. Bunların en acısı, sahilde iki saat koşup eve gelince sırtından çıkarttığı terli, ekşi ekşi kokan sırılsıklam olmuş fanilayı kafama atmak idi. Ayy yazarken elim titredi, ööykk.. Bu işkence ileriki yıllarda, "gel yeğeninin kakasını kokla" diyerek elinde boklu bebek beziyle peşimden koşmaya dönüştü.

Bir diğer çilemiz de, ne güzel Mini Dondurmadan dondurma alacağız diye evden çıkardık, sonra Hakan abim kiloluk paketle dondurma alır, dondurma erimesin diye eve doğru depara kalkardı, gadanallah ona yetişeceğiz diye eşşek gibi koşar, eve vardığımızda bokumuz çıkmış halde soluk soluğa olurduk.

Bir de bizim evde bir ayakkabı çekeceği var idi, kerata yani, aynen şu resimdeki gibi, çelikten mi ne. Tatil günü sabahı yayılmış uyurken Hakan abim elinde çekecekle odama girer, sonra çekeceği tangır tungur yerlere düşürürdü, öyle pis bir gürültü olurdu ki şokla bok arasında gidip gelerek tatlı uykundan uyanıverirdin. Sonra Hakan abim Japon'un odasına girer, vargücüyle "koğuuuşş günaydınnn" diye bağırır, Japon abim de yataktan düşmek yöntemiyle uyanmış olurdu.

Sonra ne bileyim çok vahşi 51 ya da pis yedili turnuvaları düzenlerdik, bunlar kart mart çalarlardı, ben küçüküm ya, hep beni kandırırlardı, benim elimdeki 10 liralık kağıt parayı alıp, bak daha çok para diye bozuk 1 liralıkları verirlerdi, falan filan :)))) Yine pek birşey yapmamışlar, yani kediler benden daha çok çekti bunların elinden :))))

Canım abilerim benim, çok seviyorum sizi. Böyle eziyetlere can kurban. Yalnız o Mişka'yı ipe çekip bana sinir krizi geçirttirmenizi unutamadım bir türlü, ne kötüsünüz be:))))