Filler ve Kediler

Her akşam eve gittiğimde annem günlük rapor verir, o gün kedi, babam ve kendisi ne yapmışlar kısaca anlatır. Genellikle yorulmuştur, tam ayaklarını uzatıp dinlenecekken kedicik başına gelip mevmevmevmev diye beynini yemiş, annem de kalkıp kedinin battaniyesini artık heyvancağız nereye istiyorsa oraya taşımıştır. "Beni çalıştırıyor" der, şikayet eder.

Dün akşam da dedi ki :

-Kaç gündür kaka yapmıyor bu hayvan, bahçede hiç boncuk yok, aradım taradım kakası yok . Ben de babana tut kediyi dedim, bi kaşık zeytinyağı içirdim

Ben de güldüm tabii, evet kedinin kabızlık sorunu var, doktor da sızma zeytinyağ içirmemizi söylemişti daha önce. Ama bana kabız gibi gelmemişti, sıkıntılı değildi yani ne bileyim. Annem ballandırarak anlatıyordu bu esnada:

-yağı içtikten sonra durdu, durdu; sonra fırladı bahçeye, bu kadar kaka yaptı. Ben biliyorum onun derdini, söylüyorum yok diyorsunuz!

Ne diyeyim, iyi madem, rahatlamış hayvan filan diye kıvırdım, aaa annem anlatmaya devam ediyor:

-hem de pırıl pırıl sıçtı, parlıyordu yağdan kakalar, yoksa pıtır pıtır azıcık kuru kaka yapıyor!!!

Eh ben de artık dayanamadım "götüne sağlıkkk" deyiverdim, ne denir bu durumda başka bilemedim:)))

Ama anneciğim olmasa bir kediye bakmaktan acizim, bunu düşündüm.

Sonra raporun ikinci yarısı haber bülteninde işitilen enteresan havadislerle ilgiliydi.

-Bizim bi hayvanat bahçesinde fil doğurmuş, görsen o kadar tatlı ki yavrusu, minicik,100 kilo

Ben koptum tabii, "neresi minicik be 100 kiloymuş" diye :)))) Annem ısrar etti, "ufacıktı öbür fillerin yanında, kapkara birşey, 100-110 kilo minicik" Ahahaahah çok güldüm ama dostlar, 100 kilo minicik lafına:))

Sonra kediye sırnaşıyordum, "kuşuum, küçücük kediimm benimm" diye. "çarpılacaksın" dedi annem, "dana kadar kuşun" .

Yaa işte böyle, 100 kiloluk file minicik, küçücük kedime gelince dana kadar  :)))

O yavru da buymuş, Türkiye'de doğan ilk fil yavrusu, Begümcan ile Winner'ın kızı, 110 kiloluk ufaklık:

Çok datlu ama :))