Rüyamda Atamı Gördüm

Hayırlara vesile olsun inşallah.

Bir iş için Kozyatağı'na gitmem gerekiyor ve nasıl gideceğim diye dertlenerek yatmış idim.

Sonra sabaha karşı, baktım, gitmişim Kozyatağı'na... Bir evdeyim, Mustafa Kemal'in evi, Atam hayatta, ayakta. Ama hasta, o kadar yorgun ve hasta ama bej kıyafetleri, bembeyaz gömleği ile zerafeti rüyamda bile parlıyor. Atama bakıyorum, o kadar heyecanlıyım ki... onu görmek, ne büyük, ne tarifsiz mutluluk.

Atam hasta, yanına kimseleri sokmak istemiyorlar. Yan odada bir adam benden yardım istiyor, O'nu görebilmek için.

Koşuyorum yanına, "Atam" diyorum, "bir Mehmetçik burada, sizi görmek istiyor". O bitap haline rağmen reddetmiyor, yanındakilerin itirazlarını dinlemiyor. O an O'nu daha çok seviyorum.

Sonra ne oldu, görüşme gerçekleşti mi göremedim. Ben çok güzel yollardan , ışıltılı binaların, Boğaz'da günbatımının peşinden evime döndüğümü gördüm.

Çok enteresan değil mi?

Canım Atam. Öyle iğrenç bir yola girdi ki ömrünü verdiğin bu ülke. Bir şerefsiz çıkıp "dekolte giyen kadının tecavüze uğraması kaçınılmazdır" buyurabiliyor. Senin cumhuriyetinde kim böyle bir laf edebilirdi? Taksim Bahçesi'nde kadınların ve erkeklerin hep beraber cazbant eşliğinde dans ettikleri 1935 yılında, neredeyse 80 yıl öncesinde, yılbaşı günü taciz skandalları yaşanır mıydı?

80 yılda ileri gideceğine , alabildiğine yobazlaştı bu toplum.

Şimdi açabilirler mi Taksim Gezi Parkı'na eski moda bir gazino; Tekel birası satsın, caz çalsın, ince zarif elbiselerimizi giyelim, erkek arkadaşlarımızla dansedelim biz orada?

1935'de yapılabiliyordu.

2011'de tecavüze uğramayı kabullendiğimiz anlamına geliyor.

Ne kadar vahim bir durum.