oysa hayallerim vardı

Günlerdir yağmurun bitmesini, havanın açmasını, Cumartesinin gelmesini bekliyor idim, çünkü babam annemi Balata Fenere götürüp gezdirecek, ben de peşlerine takılacaktım.Beraber gezecektik, herhalde 20 senedir ilk kez... O kadar heveslenmiştim ki, fotoğraf makinesinin pilini şarj ettim filan. Sonra dün gece geç saatte yorgun argın leş gibi eve geldim, duşa koştum ki anaaaa, kombi mi patlamış, boru mu çürümüş ne olmuşsa olmuş, evin arka kısmında Niagara Şelalesi oluşmuş, kombinin arkasından şarıl şarıl sular akıyor, havuza dönmüş her yer. Üleeen, hadi koştum babama haber verdim, annem geldi, cümbür cemaat gecenin pir puçuğuna kadar suları temizlemekle uğraştık, ama suyu kesemedik bir türlü. Leğenleri koyup yattık, gece babam kalkıp boşaltmış 2 kere... O kadar korktum ki anlatamam, yani annemle babamın yorulmalarından çok korktum, ikisi de maşallah yetmişlik insanlar, bana da hiçbir işe el sürdürmezler... kendilerini tüketip dururlar... tabii uykum kaçtı endişeden, sabahın da köründe kalktım ayağa, kahvaltı hazırladım... sonra su kesildi çok şükür. Tabii evdeki komple su ile beraber.

Neyse işte öğlene doğru kombici gelip kombide sorun olmadığını, su borusunun patladığını, tesisatçı çağırmamızı söyledi, 20 lira alıp gitti... tesisatçı da çatı yapıyormuş, akşam gelirim dedi... hala bekliyoruz . Neredesin tesisatçı?