Çok ama çok uzun zamandır almak isteyip Amazon'da sepette beklettiğim 2 kitaba nihayet kavuştum.
Kitapların ilki : Freddie Mercury "His Life In His Own Words" . Kitap ilk olarak 2006'da, Freddie'nin 60. doğumgünün kutlandığı zamanlarda yayınlanmıştı. Tam 20 bölümden oluşan bu kitap, Freddie'nin 20 yıla yayılan röportajlarından derlenmiş alıntılardan oluşuyor. Bu alıntıları izleyerek kendi ağzından bu tatlı prensin, hayatın iliğini kemiğini özümsemeye gelmiş dünyanın en muhteşem sesine sahip sanatçısının hayatına birinci ağızdan oluyoruz. Elimden zor bıraktım da şu satırları yazıyorum, harika bir kitap. Kitabın ön sözünü de, Freddie'nin annesi Jer Bulsara yazmış. Sağolsun:)))
Kitapların ikincisi, kocaman, sert kapaklı, her sayfası pırıl pırıl bir albüm : Classic Queen. Tabii ki Mick Rock'un meşhur kitabı. Mick Rock, Queen'in belki en ikonik pozunu çekmiş olan adam:
Ayrıca Sheer Heart Attack albümünün kapak fotosu da Mick Rock'a ait. Bu kitapta, Mick'in çektiği, Queen'in klasik dönemine ait bir sürü fotoğraf bulunuyor. Fotoğraflar 1973-1975 yılları arasında çekilmiş. Kitaptaki fotoğraflar delirtici bolluk ve güzellikteler.
Bunca senedir hayalini kurduğum kadar varmış bu albüm, olağanüstü bir eser. Çok mutluyum bu kitabıma kavuştuğum için:))
Bir de, bu ikisini alırken yeni çıkmış bir kitabı gördüm : Is This The Real Life, The Untold Story Of Queen. Bu kitaptan bana sanki Rock Lee bahsetmişti? Bahsetmiş miydin? Herneyse, ben bunu da alıverdim. Yazar Mark Blake, kitap epey kalın, öyle resim mesim yok bunda, basbayağı roman gibi yazmış amcam Queen'in hikayesini. Ama çok akıcı yazmış, ilk başta Live Aid günü ile başlamış anlatmaya, oradan zaten kopartıyor, bir heyecanlandırıyor. Sonra da başlıyor anlatmaya tarihi. Güzele benziyor yani ama okuduktan sonra söyleyebilirim, gerçekten untold mu bu story?
Bunlardan sonra almak istediklerim :
Grubun çıkarttığı resmi 40. yıl kitabı : 40 Years Of Queen;
Bir fotoğraf albümü, aynı zamanda fotoğrafçıların hikayelerine de yer veren bir derleme : Queen, On Camera, Off Guard;
Eski roadie, yeni fotoğrafçı Peter Hince'in hazırladığı ve grupla yollarda geçen yıllarını anlattığı Queen Unseen .
Bu kitapların hiç biri henüz yayınlanmadığından, içimiz rahat. Aklımız çelinmeden rahat rahat bu aldıklarımız okuyup koklayacağız, fotoğrafları didik didik sömüreceğiz, taa ondan sonra yeni kitaplar çıkmış olunca, para biriktirip onları alacağız.
Freddie Mercury'nin yaşadığı zaman diliminde yaşamış olmak ne büyük şans. Queen'in müziğine sahip olmak ne büyük bir zenginlik. Yeryüzünün rennklerini, hayatı yaşamanın zevklerini müziğiyle bize tattıran bu grubu dinlemek ne büyük mutluluk.
Long Live Queen!
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
-
Eksik kalan 69. ve70. bölümleri valla yazacağım, seriyi tamamlayacağım diyerek Ezel'in 71. ve de en sonuncu bölümüne geçelim. DİKKAT...
-
***Dikkat! Bu yazı Ezel dizisi hakkında spoiler içermektedir*** Birinci Kısım burada: Ezel, Bir retrospektif - 1.Kısım Ezel, romanı andır...
çok güzelleeeer o fotoğraflara bakıp orda olmayı hatta o fotoğrafı çekmeyi dileyen olmak ne güzeldir şimdi:))) son beş albüm de yeniden basılıyormuş http://www.uncut.co.uk/news/uncut/news/15024
YanıtlaSilevet, bol fötölü olduğundan ilk o kitabı okudum ve de bayıldım, fotoğrafları çeken Mick Rock>'un yazdığı metin de çok hoşuma gitti:)
YanıtlaSilEvet arkadaşım bir 40. yıl kitabından bahsettim ama hangisinden bahsettiğimi ben de hatırlamıyorum:)
YanıtlaSilBunun gibi yayınlar veya haberler için resmi web sitesi www.queenonline.com'u takip ediyorum. Özendim walla ne yalan söyliim. Şöyle güzel bir tatil olsa da bunun gibi güzel şeyler okuyabilsem. Queen'in ve Freddie Amca'nın 1-2 kitabını okudum ama onlar bu kalitede değillerdi. Hem de hiç:) Çok haklısın. Freddie ile aynı zaman diliminde yaşadığımız için şanslıyız. Her ne kadar kıyısından köşesinden yakalamış olsak da...Benim hatırladığım Queen'li yıllar, yani bir grup olarak tanımam, sevmem vs 80'lerin sonuna denk geliyordu. Çocuktum tabi, ne kadar bilebilirdim ki? O yıllar çok güzeldi. Biz de çok mahallede kızlı erkekli arkadaşlarla çok maceracı idik:) Sonra bir gün "queen ölmüş" dediler. Üzüldük tabi ama o kadar da değil. Benim için şarkıcı prince gibi bir şeydi "Queen". Renkli, değişik, biraz komik, bıyıklı falan. Sonra aradan 3-5 sene geçti ve ben ancak o zaman, 1994 senesinde tam anlamıyla queen hayranı oldum. En ufak haberleri, resimleri dahi kesip biriktirdim. Kasetlerini aldım, arkadaşlarla paylaştım. Okuldaki nirvanacılarla kavga ettim ve onların bir kısmını Queen'ci yaptım:) Şimdi aynı şarkıları çok fazla dinlemiyorum. Ama konser kayıtları, demolar vs buun gibi şeylere bayılıyorum. Ve müzik denince, karizma denince Freddie'nin yanına dahi yaklaşabilecek kimseyi tanımıyorum. Bugün anlıyorum ki, o adamla beraber eski güzel günler de gitmiş. Tıptı "these are the days of our lives" şarkı sözleri gibi...Ben kıyısından köşesinden yakaladım ama o kıyı köşe de hayatımın en güzel zamanları idi. Sanki çocukluğumuzu hatırlatan bir masal kahramanı gibi gelmiştir bana Freddie...Neyse duygulandım şimdi:)