Yemek veya yememek, işte bütün mesele!

Minik Kübra ile bu hafta nefsimize ve de cüzdanımıza hakim olmaya, suşi yememeye karar vermiştik. Fakat haftanın günleri nemli, boğuk, sıkıcı geçiyordu; gönder gönder bitmeyen koleksiyonlardan canımız burnumuza gelmişti! Bitmeyecek miydi bu hafta? Ne yapmalıydık? Düşündük taşındık, suşi yememiz gerektiğine karar verdik.

Bugün hesap makinasını alıp sanki gömlek maliyeti hesaplar gibi suşi maliyeti hesapladım. Kübra yanımda gülmekten kırıldı ama o da Google'da Bon Jovi'nin karısını aratmış, tipini görmek için :)))) Neyse efendime söyleyeyim, birbirimize gülerken Sushico'nun menüsünü açtım internetten, ortalama kişi başı 24 parça yiyince doyduğumuzu göz önüne alıp, "suşi adı - parça adedi - fiyatı" şeklinde bir tablo hazırladım. Ülen! Doymak için kişi başı 72 Tele vermemiz gerekiyordu, bir de kola içsen, neredeyse 80 lira, çüüüş!

Neyse aklıma Sushico'nun sınırsız, yiyebildiğin kadar ye kampanyası geldi, Astoria'da hala devam ediyormuş bu kampanya, akşam 6'dan 10'a kadar, 44 Lira, istediği kadar special roll veriyorlar. Birer de kola içsek 50 liraya çıkarız deyip akşamı zor ettik ve kendimizi suşilerin ortasına attık.

Heyyy artık fotolorda kollarım düz çıkıyor yihhuu:))

Yiyeceğimiz çeşitleri işaretlememiz için bir liste verdiler, yine önceden çalışmanın faydasını gördük. Yılanbalıklıları pas geçip California roll, crunchy roll seçtik. Sınırsız suşinin de kuralları var netekim; yılanbalıklı alırsan 2 lira ekstra ödüyormuşsun, seçtiğin suşilerden yemediğin olursa onu da fatura ediyorlar, yanı sınırsız diye ne alırsan hepsini yiyeceksin, gerekirse  kusacaksın ama o tabaktakiler bitecek!

İlk kez yedim, Tokyo Sandwich

Sonrasında olanları bir perde ile gizlemeli, size göstermemeliyiz sevgili dostlar. Çünkü adeta kebap yer gibi tuhaf bir şehvetle o hap kadar suşilere gömüldük, ıhlaya ıhlaya (hani Ihlamurlar Altında - ıhlamışlar altımda karikatürü gibi Allah kahretmesin) yedik o suşileri; kendimizden geçtik, yüzümüz güldü, iş hayatının bunaltıcı sıkıntılarını unuttuk, halimize şükrettik.

Düşününce bir süredir tek zevkimiz bu idi. Hadi başka bir şey yemeye gidelim desek, attım pizza, kebap, lahmaç; ben gitmem. Ama suşiyi gönül rahatlığı ile yiyorum, birkaç saat sonra eriyip gidiyor zaten meret:)) Kendimi hiç kötü hissetmiyorum şu hap kadar şeyleri yedikten sonra, ufacık şeydeki keramete bak sen!

Yemekten sonra kalktık, hemen oyalanmadan Astoria'nın karşısında Quick Cafe diye bir yer var ya, havadar; oraya gidip Türk kahvelerimizi içerek bol bol gülüp eğlendik. Ama bana nasıl iyi geldi bu akşam anlatamam. Kaç gündür sıkılıp duruyor idim, gece erkenden yatsam da sabah kafamı yataktan kaldıramıyor idim, moralim yükseldi, enerjim iyileşti, yüzüm güldü dostlar:)

Yarın akşam da kızçelerle toplanacağız inşallah, enerjim tavan yapar artık, o moralle haftasonuna kavuşurum:)

xo xo