Pazardanananasaldırdımmmmm:)))))))))

Ay başlığı doğru yazdım mı bilemedim ahahaha gözlerim şaşı oldu ananas yazarken :)))

Ne kadar mutluyum, ne kadar güzel bir gün oldu anlatamam. İşten izin almıştım bugün ve yarın için. Sabah fazla gecikmeden kalkıp kahvaltıdan sonra Bebek'e indim, saçımı kestirecek idim. Kuaförüm İsmail Abi, beni en son lazer ameliyatından önce görmüş idi ve dükkandan içeri girdiğimde beni birkaç saniye tanımadı adamceğiz dostlar :))) Adam ilkokuldan beri saçımı kesiyor, neredeyse 25 yıldır !!!

Saçımı hafiften kestirip kahkülleri düzelttirdikten sonra geleneksel olarak Bebek Kuruyemiş'ten badem, Antep fıstığı, tuzlu fıstık, kaju fıstığı veee soslu mısır aldım. Bu aldıklarım içinde en zavallısı bu mısırcıklar (küçük şirin pepildekler HAHAAHAHAH) ama aylardır canım onu çekmekte idi ve yarın kısmet olursa doyasıya yiyecektim:))). Hala duymayan kaldıysa, yılbaşında diyetisyen izinlisin dedi, yani yarın bana açık büfe herşey serbest yuppiiiiii.

Yılbaşı tatlısı olarak Pelit'in üzeri framboazlı dillere destan milföy pastasından sipariş ettim. (Yarın tazesi gelince arayacaklar, gidip alacağım). Sonra da elimdeki kalori bombası kuruyemiş torbasını sallaya sallaya eve geldim. Haa cips de aldım tabii, bütün pislik şeyleri yiyeyim de sonra canım çekmesin:)

Evde beni bir paket bekliyor idi. İçinde tanımlayamadığımız bir cisim olan Yurtiçi kargo poşetine annem meraklı gözlerle bakmakta idi. Aaaa meğersem Korhan yollamış, tabii jeton düştü, Begümiko beni kandırıp kart atacağım diye adresimi istemişti, ve canım arkadaşlarım bana hiç üşenmeden GELENEKSEL YILBAŞI ANANASI yollamışlar ahahahaha, yani o kadar hoşuma gitti, o kadar güldüm ki anlatamam. (Niye geleneksel diye soranlar, biz çocukken ananasla hatıra fotoğrafı çektirmiş bir nesiliz, ondan işte:))) 

Yaa işte görüyorsunuz ne eğlenceli, ne tatlı arkadaşlarım var benim:))) Ananasımla yeni bir hatıra fotoğrafı çekip buraya da koymazsam ben de Judy değilim:)))


Böylece moralim artık tavan yapıp, mutluluktan uçarak otobüse atlayıp Taksim'e geldim. Yağmur çamur yoktu çok şükür ama meşhur eşşek anırtan soğukları başlamış, ne ayaz, ne ayaz; elim yüzüm buz kesti dostlar. Neyse İstiklal'de aşağı yukarı yürürken ısındım; anneme Paşabahçe'den Selçuk Demirel'in kedi çizimiyle süslü vazoyu aldım, ne zamandır vazo vazo diye sayıklıyordu, buna bayılacak eminim.

Yorgun argın eve döndüğümde artık açlıktan bayılacak halde idim. Yemek yedim, kahve suyu koydum (Ejderha Dövmeli Kız'da habire kahve suyu koyan İsveçli dostlara özendim, evet). Kahvemi içerken eski Mısır seyahatlerini anlatan güzel kitabıma baktım.

Bu yılı çok tatlı bir şekilde kapatıyorum, inşallah yarın da böyle neşeli ve mutlu geçer, yeniyıla kafalarımız güzel, keyiflerimiz gıcır gireriz:)

Yılın son yazısında görüşmek üzere, şimdilik hoşçakalın:)

xo xo